1 listopada, – Dzień Wszystkich Świętych

Pierwsze wzmianki o tym święcie pochodzą z 998 roku z opactwa we Francji, a do Polski trafiły w XII wieku. Wiadomo, że śmierć towarzyszy każdemu, kto się narodził, ponieważ koło życia toczy się razem z kołem śmierci.

Wszystkich Świętyh to dzień wspomnień, gdyż myślimy o bliskich, którzy odeszli. Zapalamy znicze, przynosimy kwiaty. Zwyczaj zapalania świeczek i zniczy pochodzi z czasów, gdy podczas obchodów święta Dziadów palono ogniska, aby duchy mogły trafić do domu.

W czasach współczesnych znicze symbolizują człowieczą pamięć o zmarłych, a żyjących wprowadzają w stan zadumy, ponieważ pamiętamy, że także my kiedyś umrzemy. Drugi dzień to Zaduszki, w których modlimy się o spokój duszy cierpiących za ziemskie winy.

Wśród złotych liści idziemy cmentarnymi uliczkami z oczami pełnymi smutku. Groby ustrojone, znicze zapalone, a my zadumani o śmierci i krótkości życia człowieka.